Ik meen me te herinneren dat ik als kind al een mini-naaimachine had. Mijn mama maakte ook vaak kleding en ging samen met enkele tantes naar de 'naailes'. Op woensdagavond was er bij een tante in het café zelfs een breiclubje in de winter. Heb in mijn hele leven dus ook al wel eens iets gebreid en zelfs gehaakt.
Toen ik groot genoeg was, mocht ik mee op mama's naaimachine.
Met periodes haalde ik ook de breimachine van mijn mama van zolder en dan breide ik maar door en door. Zo snel dat dat gaat zo een machine! Ik had een volledig pak fijne katoendraad in een winkel in ninove gekocht en dat is die zomer er helemaal doorgegaan. 90% in de breimachine, en 10% om bikini's en dergelijke te haken.
In halen en breien heb ik momenteel niet veel zin, er ligt nog steeds een halve trui in mijn kist. Het laatste dat ik maakte, was een truitje voor mijn dochterje.
Toen ik met het allereerste lief samen was, ben ik met zijn mama mee naar de naailes beginnen gaan. Ik maakte nooit wat we moesten maken, maar maakte steeds een stuk dat ik in de winkel had gezien na. Want wat je zelf doet, doe je meestal beter! 2 jaar naailes later was het gedaan met het lief en viel het wat stil.
Toen ik onder mama's vleugels uitvloog en met De Man ging samenwonen, miste ik mama's naaimachientje wel. Dus ging ik op zoek en kocht een tweedehands zangertje.
Buiten gordijnen omstikken, gebeurde er wel niet veel. Maar toen een draagjas zich opdrong, nam ik mijn zangertje terug ter hand.
Op het werk was er een heus naaiclubje onder de collega's, dus al snel was ik mee aan het naaien. Maar dan vooral handige zaken, zoals een boxzak voor De Zoon,
of kraamkadootjes voor vrienden hun beebjes. En sinds kort ben ik ook nog eens wat voor mezelf beginnen maken.
Het zangertje werd ondertussen ingeruild voor een tweedehands broertje, en ooit, ooit koop ik een een nieuwe machine, een echte, een goede, ooit...
Sinds vorig jaar ben ik ook al een paar keer een workshop juwelen maken gaan volgen bij een nog andere tante. Met andere woorden: ik wil zo veel doen, en heb zo weinig tijd...
Zo dat was mijn verhaal. Ik kreeg dit stokje van pippelotje Nu geef ik het stokje door aan:
vicarno's mama
Lila & Limeen
vrouwtje gekruid
doen jullie mee?
Hoe werkt dit stokje?
1. Schrijf een blogje over de start en loopbaan van jouw passie.
Je kunt het hebben over:
je eerste creatie - jouw (stik)machine(s) - enkele mijlpalen - jouw 'meesters' - je topstuk - je werkplekje - weetjes - tips - ...
2. Knip en plak dit stukje tekst met de afbeelding in jouw blogje.
3. Geef het stokje door aan drie of meer gepassioneerde mensen (laat een berichtje achter op hun blog).
4. Laat je bij het eerste berichtje over hoe het begon (http://naaiclub.blogspot.com/2010/07/hoe-het-begon.html) een wederwoordje achter met een link naar jouw verhaal?
5 opmerkingen:
Ik ben wel wat onder de indruk van die draagjas! Hoe werkt dat? En die andere dingen zijn ook echt mooi. Super!
die draagjas is maar gewoon een jas waar ik een stukje bij heb ingezet zodat De Zoon zijn hoofdje er uit kan. Echt dragen doet de jas niet, dat doet de draagdoek die er onder zit.Maar toch handig als je bij kouder weer wil rugdragen. Dan moet je kindje niet ingepakt in de draagdoek.
Ik gebruikte deze tutorial:http://stapvoorstap-lies.blogspot.com/2009/12/vandaag-maken-we-een-draagjas-deel-1.html . In ieder geval een stuk goedkoper, want een echte draagjas kost al snel 80 à 100 euro.
hé Saartje, heerlijk verhaal. Ik neem met plezier je stokje aan, vanavond of morgen schrijf ik ook mijn verhaal!
O ja, laat je nog even weten welke kleur je prinses mooi vindt, bij je PIF-kadootje komen sowieso een paar haarspeldjes voor kleine meid...
o, ik dacht dat ik dat al gezegd had. Ze vind rood en donkerroze wel leuk. en blauw en paars ook wel.
Ik had op jouw post gereageerd gisteren, met vermelding van het stokje, maar staat niet op je blog, dus er is vast iets mis gegaan.
Een reactie posten