3 dagen geleden rijpte er een plan in mijn hoofd. Een plan voor een kleedje voor dat mooie marineblauwe stofje dat ik vorige maand kocht. Van die lekker stevige tricot, heerlijk om te dragen, geen verrassingen na het stikken, en houdt alles een beetje waar het hoort ;-)
Ik tekende een raglanmouw, en zakjes, en een hoge kraag en lange mouwen. Toen tekende ik nog een andere kraag en begon te twijfelen.
De kragenknoop werd doorgehakt, en ik begon een bloesje te tekenen. Nadien zou de rok er aan komen, want de zakjes moesten tussen rok- en bloesdeel komen.
Bij het knippen van mijn stof bleek echter dat ik redelijk creatief ging moeten zijn om alles er uit te krijgen. Maar u kent mij: ik kan anders wel heel gierig knippen.
Ik zette het bovenstuk in elkaar, zette de kraag aan, haalde de kraag weer uit, zette hem anders aan, haalde weer uit, ... enfin, na 4 pogingen was de kraag eindelijk zoals ik hem in mijn hoofd had gezien.
Niet zo simpel als ik oorspronkelijk dacht.
Toen zette ik de knoopjes aan, en halverwege vond ik het wel genoeg. Op mijn plan stonden er namelijk nog 4 extra knopen.
En toen paste ik nog eens, en besloot dat ik meer geniet zou hebben van een longsleeve als van nog een kleedje.
En zo draaide mijn project wel heel anders uit als mijn oorspronkelijk ontwerp. Maar mij hoor je niet klagen hoor! Ik ben blij, en kreeg vandaag al van 4 mensen complimenten over mijn bloesje. *blink blink*
(hier hingen de draadjes er nog aan... niet op letten)