Ik ging hier ongewild al 2 maanden geleden in blogverlof. Niet om me te focussen op de leuke dingen, helaas, maar omdat mijn wereld een beetje instortte...
De Echtgenoot besloot dat hij De Echtgenoot niet meer wil zijn. Wat maakt dat ik de laatste 2 maanden een beetje op overlevingsmodus sta. Maar stukje bij beetje vind ik terug wat kracht en moed om ook eens iets leuk te doen.
De naaimachine heeft wel nog wat gewerkt, maar enkel heel sporadisch, voor iets noodzakelijk.
Mijn dagen zijn nu gevuld met een geloop naar banken, binnenkort notaris, om hopelijk mijn droomhuis, vlakbij al mijn familie, te kunnen behouden, en de kinderen die stabiliteit te kunnen laten behouden.
Ik ging er wel een weekje met de kinderen tussenuit naar zee, hoognodig, voor alledrie, en we hebben genoten! Eind augustus heb ik nog een kleine 2 weken vakantie, dus hopelijk zit er dan ook nog een klein tripje in.
De kinderen croste er de hele camping rond met hun fietsen (want jaja, De Zoon is ondertussen volleerd fiets-en slipkampioen, een echte jongen!), we gingen zwemmen, fietste naar het strand, en de uren dat ik de kinderen kwijt was aan vriendjes en speeltoestellen, haakte ik rustig vanuit mijn ligstoel.
(sorry, enkel smartphone-foto's)
Deze week werd de naaimachine dan toch weer uitgehaald voor 2 bruidsmeisjesjurkjes die ik maakte voor een collega, en stilletjes aan begin ik ook weer zin te krijgen om er in te vliegen.
Dus voorlopig nog even blogverlof tot na de grote vakantie (vermoedelijk), en nadien hoop ik jullie een hele nieuwe herfstgarderobe te kunnen tonen. (misschien geraakt die stoffenkast dan eindelijk eens wat uitgedund)
35 opmerkingen:
Dikke knuffel. Hopelijk vind je binnenkort weer veel energie, zodat je al je dromen kan waarmaken. En laat af en toe de traantjes maar eens goed rollen. Kan ook deugd doen.
Och, wat een slecht nieuws. Stoer dat je toch op vakantie bent gegaan met je mooie kindjes. Veel sterkte!
das echt niet zoals een mens zich het leven voorsteld. Maar het is goed dat je stilletjes aan de draad weer opneemt, want zeker in zo een moeilijkere periode is iets hebben waar je je beter door voelt toch belangrijk. Sterkte, moed en plezier met de kinderen dat wens ik je nu!
Maren (hoemmelke)
Mijn zus zit momenteel in dezelfde situatie. Je moet je sterk houden voor de kinderen maar soms zakt de moed je in de schoenen. Af en toe eens goed uithuilen helpt. Hopelijk kan je je droomhuis behouden. Heel veel sterkte!!!!
Ik duim ook voor je huis. Sterkte!
veel sterkte!
Veel sterkte!!
Och, wat verdrietig... Sterkte, blik op vooruit met de kindertjes!
Veel moed en sterkte! Laat je gevoelens de vrije loop in je creaties!
Veel moed en sterkte! Laat je gevoelens de vrije loop in je creaties!
Veel sterkte! Dit wens je niemand. Geniet toch van de tijd die je samen kan spenderen met de kids. Je komt er wel!!
Duimen voor je huis! En veel sterkte aan jou en je kindjes, overlaad elkaar met liefde! X
Veel sterkte meid! Ik weet helaas hoe het voelt, hier al bijna een jaar geleden alleenstaande mama geworden. Maar hoe slecht je je nu ook voelt, het wordt opnieuw beter, geloof me!
ow, dat vind ik nu helemaal niet leuk wat ik hier lees. :-( Ik wens je de moed om je niet te laten gaan en hier sterker uit te komen. Ik lees je binnenkort graag terug met leuke naaisels, naaien zal je zinnen wat verzetten. Toevallig ben ik ook net bezig met twee bruidsjurkjes.
Ah joh, wat erg voor je! Veel sterkte!
oo, zo jammer voor jou en de kindjes. Veel sterkte!
aajjj, geen goed nieuws veel sterkte komende tijd.
Veel goede moed en veel sterkte gewenst!
Sterkte! Wat ongelooflijk knap van je om er samen met je kids tussenuit te trekken. Ik duim voor veel positiefs voor de toekomst!
Ai wat rot, heel veel moed!
ik weet niet veel meer zeggen dan: goede moed....
Een dikke knuffel en veel goede moed!
Wat akelig zeg! Sterkte en suXXes met alles!
Ik vind het sterk van jou: doorgaan met praktische regelingen, er zijn voor de kids en er even tussenuit trekken met hen, ... Dit komt zeker goed!
Veel succes!
Ai meiske toch, wat rot...
Heel veel sterkte. Je komt er wel!
veel sterkte, ik denk aan je!
een portie moed en zelfvertrouwen stuur ik jou richting uit, sterkte
Au, dat komt hard aan… Veel sterkte en ik duim alvast mee voor het huis!
Is niet gemakkelijk, maar stap voor stap kom je er wel. Nog veel sterkte!
Het is nu een moeilijke tijd voor je.Hopelijk kan je in je huis blijven met je kinderen.Stilletjes aan valt alles weer op zijn plaats.Een knuffeltje en veel moed,je kan het,met vallen en op staan maar dat maakt je sterker.
Wat jammer om te horen! Neem alle tijd die je nodig hebt! Wij lopen niet weg en eens je er terug klaar voor bent zitten wij gewoon terug klaar om uw blogverhalen te lezen! Sterkte x
heel veel sterkte. Dat is iets wat nog een hele tijd moeilijk gaat worden, maar hopelijk wordt het langzaamaan steeds iets makkelijker voor jullie allemaal.
Sterkte!
We duimen allemaal met je mee voor het behoud van je huis. Want iedereen heeft een veilige, honkvaste, warme thuis nodig.
Veel sterkte!
Hallo,
Ben op je blog terecht gekomen via Carla. Ik zit momenteel in dezelfde situatie als jij en het is echt wel heftig. (heb zelfs geen idee of ik in mijn droomhuis kan blijven wonen) Gelukkig is met de dochter(12) alles ok.
Laat er op mijn blog ook niet zoveel over los maar ik wou je toch effe een hart onder de riem steken. Het is met vallen en opstaan dat het leven verdergaat en ik ken je niet maar heb het gevoel dat je een sterke vrouw bent dus je komt er wel hoor. Alleszins veel sterkte gewenst!!!
grtjs
Inge
Een reactie posten