Ik nam het ook groots op, want ik knipte gekookte wol, EN een versie in dikke tricot, zodat De Dochter een herfst- en een lentejasje zou hebben... Maar de voering van de gekookte wol was niet dat, en hoe zat die kraag onder die kap, en oh, nu is het winter, tja, dan wacht ik wel tot de lente.
De jasjes belandden in de kast, en vorig jaar, haalde ik ze er vol goede moed weer uit. Maar ik wil altijd vanalles tegelijk maken. En behalve wat voering in de lenteversie plaatsen, gebeurde er weer niet veel.
Dus belandden de jasjes weer op hun oude vertrouwde plaats, onderin de kast, op een hoopje gefrommeld.
Maar nu ik mijn naaikamer aan het herinrichten ben, nu wordt het tijd om plaats te maken.
Dus ik liet De Dochter, van ondertussen 4 en half het rode jasje nog eens passen. En hoewel het patroon maar tot maat 98 ging, en De Dochter toch wel makkelijk 114cm haalt en vlotjes 23kg weegt, paste het jasje zowaar nog! De mouwen zijn zelfs nog te lang!
Slimme mama, zo veel naad knippen. Ah ja, want 2 jaar geleden dacht ik al: oei oei, diene 98, dat gaat te klein zijn...
En nu wil ik aan jullie vragen om hier af en toe een te komen vragen of de jasjes al zijn afgeraakt ;-) Want ik ken mezelf, er liggen hier nog te veel leuke projectjes te wachten om dat rotjasje af te werken.
Ik moet mezelf er alleen aan helpen denken dat dat jasje helemaal niet zo moeilijk is als ik oorspronkelijk dacht!
15 opmerkingen:
Begin er maar rap aan, want ik ben kei benieuwd naar het resultaat!
tziet er mooi uit, vooral de bovenste! Verder doen!!!!
ik begin meestal niet aan iets voor ik het voorgaande heb afgewerkt! dat helpt om zo zaken te voorkomen :)
Maar ik snap dat ook wel hoor, die uitleg in die Knippieboekske, dat is soms echt om uw moed te verliezen. Maar hé, doorbijten nu, dat komt goed!
Oh afmaken, ze zijn nu al leuk! Ik had 'm ook op mijn lijstje staan voor dochter, maar dacht dat ik deze winter te laat was, ze is inmiddels 4,5 met maatje 110. Maar ik begrijp dat het toch nog kan...
Kap vergeten, gewoon knopen aan zetten en het zo laten?
Het blauwe jasje ga ik inderdaad maken, maar als ik alle onderdelen nog vind, ga ik het rode wel met kap maken. Uiteindelijk is het niet zo moeilijk, maar als je de uitleg leest, zinkt de moed je in de schoenen. Zelfs met 10 jaar naaiervaring... Nu gaat het gewoon lukken, ik voel het! ;-)
Als je dit al twee jaar hebt laten liggen en ondertussen al veel andere dingen hebt gemaakt, is het misschien de uitdaging (en gemakkelijker) om het af te werken.
Het komt wel goed... Iedereen gelooft in u!!
Hoop erg dat je hem af gaat maken, want dit jasje staat bij mij ook op de planning! Hij's zóóó leuk. Alleen ook wat moeilijk begrijp ik... Succes in ieder geval!
O ja, zo van die onafgewerkte projecten, ik ken dat maar al te goed. Ik wijdde er een paar maanden geleden ook een heel aantal blogpostjes aan... en kreeg ze toen allemaal opgewerkt. Eens benieuwd hoe het dit naaischooljaar zal lopen!
Ha, ons moeder heeft thuis een hele kist vol onafgewerkte truien.
Ik ben op dat vlak, vrees ik, genetisch belast.
Gelukkig zijn het enkel de dingen voor mezelf die ik laat liggen, dat is iets minder erg.
Haha, mooi verhaal!
Ik heb hem ook gemaakt twee jaar geleden, en die knippie uitleg is een crime! Maar je bent al zover, en met gezond verstand kom je er ook wel.
Ik heb het achterpand toen iets smaller geknipt zodat het niet zo enorm wijd zou vallen, kan ik je wel aanraden als het nog lukt.
Succes!
Het ziet er toch erg veelbelovend uit! Ik ben ook erg benieuwd naar het eindresultaat. Uit welke knippie komt dit modelletje? Misschien moet ik me er ook eens aan wagen ;-).
Soms belanden vergetem projecten waar ik de "lol van kwijt ben" in de vuilnisbak...Shame on me. Laat dat jou niet gebeuren. You go girl!
Ik ken dat, aan vanalles tegelijk beginnen en niet afwerken... He hier ook zo een hoopje liggen, en meestal moet er enkel nog maar een zoompje aan of zo. Zal ze is moeten meebrengen naar de patroonheiligen ;-)
Een reactie posten